Rüzgârın uçurup yere bıraktığı buruşuk kâğıt parçası, sokağın ortasında “Acaba beni kim kaldırıp çöpe atacak?” diye umutla bekliyormuş.
Yaşlısı, genci, pek çok insan geçip gitmiş buruşuk kâğıt parçasının yanından; kimi onu hiç görmemiş, kimi görmüş ama ilgilenmemiş.
Kâğıt parçası tam umudunu kaybediyormuş ki iki küçük çocuk görünmüş sokağın başında...
Güzel Dünyamıza Masallar-5